Pure liefde versus bureaucratie
Ik heb mezelf de voorbije weken afgevraagd als het een goed idee is om te schrijven over wat ik nu ga schrijven … De voorbije jaren heb ik hier via mijn blog mijn hart en ziel meermaals blootgelegd … Door te schrijven over verschillende onderwerpen zoals liefde, emoties, … . Iets wat me bij momenten heel kwetsbaar maakt … Soms voel ik nog steeds angst als ik iets diep en open wil delen … Een gevoel van dat ik wanneer ik me open en bloot opstel ik immens kwetsbaar ben … Ik voel echter dat ik dien te schrijven over wat ik meemaak … Vandaar dat ik deze open brief schrijf … Zoals sommigen weten heb ik een tijdje terug de liefde van mijn leven leren kennen tijdens mijn trip naar het Oosten en mijn verblijf in Armenië … In de liefde met mijn geliefde Kristine voel ik geen grenzen … het voelt alsof we elkaar al altijd kennen … als dat we elkaar opnieuw hebben ontmoet in dit leven … een diepe zielsverbinding … een liefde die tijd en ruimte overstijgt …
De realiteit is echter dat we leven in een wereld die wel grenzen kent … Dat is net hetgeen waarover ik wil schrijven en waarmee we nu worden geconfronteerd … Ikzelf ben geboren in België en Kristine is geboren in Armenië … Zo groeiden we beiden op in een wereld die ons de Armeense en Belgische nationaliteit schonk … Zelf voelen we echter die nationaliteit niet … We voelen ons beiden mens … Twee zielen die de liefde proeven bij elkaar … liefde de grenzen niet kent van de landen waar we zijn geboren … in ons samenzijn voelen we die uiterlijke grenzen buiten onszelf niet …
De realiteit is echter dat wanneer we in deze wereld willen samen zijn en samenwonen we geconfronteerd worden met het systeem buiten onszelf … We worden nu geconfronteerd met de onvrijheid en beperkingen die het land waar je geboren bent met zich meebrengen … Voor mezelf in het bezit van een Belgische identiteitskaart is reizen en de wereld verkennen als het ware een vrijgeleide … Met een Belgisch paspoort en bij uitbreiding als inwoner van Europa gaan als het ware alle poorten naar de wereld open … Een simpel paspoort en simpel papiertje als een sleutel die alle deuren opent … Aan de andere kant is het voor Kristine een stuk minder evident … Ze heeft hetzelfde papieren paspoort … Het enige verschil in het paspoort is de naam van het land en een naam die anders klinkt …
De realiteit in deze wereld is dat dit paspoort een grote implicatie heeft voor ons fysiek samenzijn … De realiteit is dat in deze wereld echte en pure liefde ook deels het slachtoffer is van het misbruik van bepaalde individuen van het systeem … Door de vele schijnhuwelijken ben je als eerlijke mens genoodzaakt door een heel bureaucratisch administratief kluwen te gaan … Voor mij is het evident om naar Armenië te gaan … Geen papierwerk … Geen Visavoorbereiding … Andersom is het echter een heel ander verhaal voor Kristine … Ook nu in ons samenzijn en gezien we ons willen vestigen in Europa worden we geconfronteerd met hoe alles werkt …
alsook met de schaduwzijde van het systeem … in het kader van ons aanstaand huwelijk worden we beiden geconfronteerd met de grenzen van het systeem buiten onszelf … een systeem dat deels is ontstaan door misbruik van bepaalde individuen … Ik begrijp ten volle waarom er regels zijn … omdat er mensen zijn die profiteren … de realiteit is echter dat je hierdoor als eerlijke mens ook door een heel complex proces dient te gaan … Het verrast me welk proces het in realiteit wel is … Het is een kluwen van administratie … Uren en dagen bellen … Uren en dagen mailen … van ambassade naar ambassade … van de ene overheidsinstelling naar de andere … van visa center naar visa center … en dan vooral de info die word gevraagd … wanneer heb je elkaar leren kennen … hoe vaak heb je elkaar gezien … foto’s van je reizen … mailverkeer met gesprekken … persoonlijke correspondentie … rekeninguittreksels van de laatste jaren … het is bij moment hallucinant welk dossier je dient aan te maken om als geliefdes samen te kunnen zijn in deze wereld … door een Visa proces gaan voor Europa in Armenië is bij momenten heel hard en intens … ik kan intussen een boek schrijven over onrechtvaardige dingen die gebeuren …
Het is een proces waar waarschijnlijk veel mensen in alle stilte doorgaan … zaken waar ik tot voor kort zelf niet van op de hoogte was … zaken die zich immers niet voordoen als je de liefde binnen de fysieke landsgrenzen leert kennen … het is een bevestiging voor mezelf voor wat ik al wist over hoe vrij we in Europa zijn als we hier zijn geboren … en ik ben me er ook van bewust dat we in Europa niet zomaar de grenzen kunnen openzetten voor iedereen … daar gaat het mij niet over … wel over het feit dat echte liefde de dupe is van misbruik van bepaalde individuen en schijnhuwelijken … iets wat ze in verschillende overheidsinstellingen ook bevestigen dat je als eerlijke mens de dupe bent van mensen die minder goeie intenties hebben …
Ik merk dat dit alles me diep raakt … Het onrecht in de wereld … Het onrecht in het systeem … Soms voel ik woede en verdriet en zou ik willen vechten tegen het systeem … Ook al weet ik dat strijd geen oplossing is … Het enige wat ik kan doen is mijn eigen waarheid spreken en dicht bij mezelf blijven … Ik voel ook dat dit niet enkel het verhaal is van mezelf en Kristine … Dat er vele mensen met goeie intenties door een systeem dienen te gaan dat eenvoudiger zou kunnen zijn … Een systeem waar niet altijd ruimte is voor het hart … Wat ik voel is dat in mezelf geen grenzen voel … Er is een kloppend hart in mezelf dat klopt in iedere mens … Ik heb in mijn leven veel gereisd en daarbij geleerd dat de liefde iets universeels is … Dat in ons hart we allemaal geworteld zijn in dezelfde essentie … Het maakt niet uit van waar we komen … Overal in de wereld heb je mensen met goeie en minder goeie intenties … Alleen is de realiteit dat er een systeem is waar het wel uitmaakt van waar je komt en dat je met goeie intenties soms de dupe bent van mensen met minder goeie intenties …
Pure love versus bureaucracy
I have wondered myself the past few weeks if it is a good idea to write about what I am going to write about now … Over the past few years, I have spoke here from my heart and soul through my blog several times … By writing about various topics such as love, emotions, …. Something that makes me very vulnerable … Sometimes I still feel fear when I want to share something deep and open … A feeling that when I am so open I am so vulnerable … But i feel that I have to write about it and about what I experience … As some people know i met the love of my life during my trip to the East and my stay in Armenia … In the love with my beloved Kristine I feel no limits and no borders … it feels like we’ve always known each other … like if we have met again in this life … a deep soul connection … a love that transcends time and space …
The reality, however, is that we live in a world that do has borders … and that is exactly what I want to write about and what we are confronted with now … I was born in Belgium and Kristine was born in Armenia … That’s how we both grew up in a world who gave us the Armenian and Belgian nationality … However, we do not feel that nationality … We both feel human … Two souls who taste love together … love does not feel the boundaries of the countries where we were born … in our togetherness we do not feel this borders …
The reality, however, is that when we want to be together in this world and live together we are confronted with the system outside ourselves … We are now faced with the unfreedom and limitations that the country where you are born bring … For myself in possession of a Belgian identity card is traveling and exploring the world very easy … With a Belgian passport and by extension as a resident of Europe all the doors to the world open easily … A simple passport and simple paper as a key that opens all doors … On the other hand for Kristine it is not so easy … She has the same paper passport … The only difference in the passport is the name of the country and a name that sounds different … The reality in this world is that this passport has a big implication for our physical togetherness … The reality is that in this world real and pure love is also partly the victim of the abuse of certain individuals of the system … Because of the many fake marriages as an honest person you are forced to go through a very heavy bureaucratic administrative vehicle … For me it is obvious to go to Armenia … No paperwork … No Visa preparation … However, it is a completely different story for Kristine … Even now in our togetherness and now that we want to establish in Europe we are confronted with how everything works …
It is also a confrontation with the shadow side of the system … in the framework of our future marriage we are both confronted with the limits of the system outside ourselves … a system that was partly settled by abuse of certain individuals … I fully understand why there are rules … because there are people who profit … the reality is that as a fair person you also have to go through a very complex process … It surprises me which process it is in reality … It is a heavy vehicule of administration … Calling hours and days … Hours and days of mailing … from embassy to embassy … from one government agency to another … from visa center to visa center … and especially the info that is asked … when did you get to know each other … how often did you see each other? … pictures of your travels … mail traffic with conversations … personal correspondence … account statements of the last years … it is at some moment hallucinant which file you have to make up to be able to be together as loved ones in this world … going through a visa proces for Europe in Armenia is sometimes very intense and hard … i can in the meantime write a book about injustice things that happen concerning that …
It is a process where propably many people are going through in silence … things I did not know about until recently … things that do not happen when you get to know the love within the physical borders of your own country … it is a confirmation for myself for what I already knew about how free we are in Europe when we were born here … and I am also aware that in Europe we can not just open the borders to everyone … that’s not what I’m talking about … but about the fact that true love is in some point the victim of abuse of certain individuals and fake marriages … something they also confirm in various government institutions that you, as an honest person, are the victims of people who have less good intentions …
I fel that all of this touches me deeply … The injustice in the world … The injustice in the system … Sometimes I feel anger and sadness and I want to fight against the system … Even though I know that fighting is not a solution … The only thing I can do is speak my own truth and stay close to myself … I also feel that this is not just the story of myself and Kristine … That many people with good intentions should go through a system that could be more simple and fair… A system where now is not always place for the heart … What I feel is that there are no boundaries in me … There is a beating heart in myself that is there in every person … I have traveled a lot in my life and learned that love is something universal … That in our hearts we are all rooted in the same essence … It does not matter where we comefrom … we are all able to love … and everywhere in the world you have people with good and less good intentions … Only the reality is that there is a system where it does matter from where you come and that with good intentions you are sometimes the victim of people with less good intentions …